"जी" हाम्रो सँस्कार, परम्परा र सम्मानको उँचो स्तर हो । जस्तो रामजी, श्यामजी,
सीताजी, बास्कोटाजी, महराजी आदि ।
कसैले जी र ज्यू एउटै हो भन्ने पनि गर्छन् । यी
दुवै एक होइनन् भन्ने मेरो खोक्रो ज्ञानको एउटा जिउँदो उदाहरण दिन चाहन्छुः नेवारी
भाषामा "बजी"-चिउरा तथा खाजा भन्ने बुझिन्छ भने "बज्यू" भन्ने थर रहेको छ । यस्तै हजुरबालाई "बाजी" भन्दा भन्दै "बाजे" भएको हो कि भन्ने यो निबन्धकारको एकलौटी आशंका रहेको छ । "बजी", "ताजी", "हाजी", "पाजी" "चाजी", "दाजी" शब्दहरु हाम्रा विभिन्न भाषामा प्रयोगमैँ त छन्
।
प्रसङ्ग बदलौँ, कतै केही सफलता मिली हालेमा हामी
लड्डु खान र खुवाउन चाहन्छौं । त्यसमा पनि हामीलाई "सुजी" को लड्डु ठीक लाग्छ । हामीमा हरेक छाक "सब्जी" खानुपर्छ भन्ने मान्यता छ । सुख्खा याममा "सब्जी" नपाइएला भनी हाम्रा पुर्खाले हाम्रै पौरखमा सागसब्जीका
गुन्द्रुक बनाउँन सिकाएका हुन् । यस्तै हामीलाई चउरमा उफ्रनुभन्दा मोबाइलमै
झुण्डिएर "पब्जी" खेल्न मनपर्छ ।
