प्यारो राष्ट्रियता

जहाँ दिनमा एक छाक खानसम्म नपाएर
भोकभोकै बाँचिरहेका (?) हरु अनगिन्ति छन्,
जहाँ खलोको धान ढिकीमा कुटेर अनी
उब्रेको खाना बटुलेर खानेहरुको अनगिन्ति छन्,
जहाँ जानेर नजानेर भिटामिन ए पाइने
सिस्नोले बाध्यताको तिहुन् टार्नु परेको छ,
जहाँ अत्यधिक उत्पादन हुने हाइब्रिड बिउ किन्दै रोपेर
महंगो मल र खडेरीको मारमा अल्प उब्जाउ हुन्छ,
त्यस्तो देशका किसान हामी
जौ उब्जाएर पूजामा खर्चिरहेछौं,
कोदो उब्जाएर जाँड बनाइरहेछौं,
भात खाने चामलको औसानी र
पुरेतलाई दानदेखि अक्षेतासम्म अनि
झाँँक्रीले मन्छाउनेसम्म
चामलको छ्याङ् खाएर भातै खान बिर्सेकाहरु
स्याउको खार्पाली रक्सी बनाएर छाक टारिरहेछौं ।

गुड फ्राइडेमा मातिनेहरुको केको नैतिकता ?
ह्याप्पी होलिडेमा झुम्नेहरुको केको पवित्रता ?
मित्रकी पत्नीसंग पेग लिँदै अश्लिल नाच्नेहरुको कस्तो मित्रता ?
स्वदेशी स्वादमा डुङ्ग गन्हाए पनि
तिमीलाई तिम्रै जस्तै,
हामीलाई नि हाम्रै राष्ट्र र राष्ट्रियता प्यारो छ ।