हजुरबाको फ्यासबुक् ।

 “सप्पैको बनिसक्यो अरे, मेरो खोई ?” के हजुर्बा ? “घ्यारी… यता सुन् वाँ जस्ताघरेभन्दा गोडा दुई वर्षले त जेठो हुँ म । बुझिस् ।” बुझिनँ हजुर्बा । केको कुरा हो ? “मैले भत्ता खान नपाए तेरा टाउकाँ टुटुल्का उठाइदिन्छु नि ।” हजुर्बा निकै कड्किनु भो ।

लमतन्ने गाली र सत्तोसराप सुनिसकेपछि पो बल्ल थाहा भयो । अन्तमा यसो भन्नु भोः “वृद्ध भत्ता खानेबेलाँ पनि २ वर्ष ढिलै भएछ । शुभ कार्जेमा ढिलो नगर् बाबु । मेरो पनि फ्यासबुक् बनाइदे ।”

टिकटकले नेपालीको हरेक भान्छामा भात डढेको वर्षौं भैसक्यो । मान्छे होटलमा त्यसै भात खान जादैन नि । त्यही चामल उसिन्ने हो, भुटनमा आलुप्याज झानेर मरमसला लेदो घोटेर झ्वाइयँ पार्दिने हो । तिहुन् पाकिगो त । दुइटा गोलभेँडा सिलौटा ठटाएर नुनचुक छर्दिएपछि चट्नी भैगो । दुनियाँलाई सम्झाउनुभन्दा हजुरबालाई नै सम्झाउनु सजिलो छ बरु । आ हजुर्बा मान्छे चन्द्रमा पुगिसके, अन्तरिक्षमा तरकारी फलाएर खाइसके, समुन्द्रमुनि बस्ति बसाइसके, मंगल ग्रहमा बजारै बनाउने भनेर लागिराछन् । तपाईँ भने फेसबुकका कुरा नगर्नुस् अब । हजुर्बा दुई नम्बरी गाली गर्दै भन्नुहुन्छ “…जा उसो भए चन्द्रमा जाने टिकस लेर आ ।” हजुर्बा हामीजस्तालाई चन्द्रमाको टिकटै त कहाँ पाइन्छ र भन्या । बरु म फेसबुक खोल्दिन्छु तपाईँको । अनी त्यसमा लेख्ने, कोर्ने, दाँत देखाएर हाँस्ने, अर्कालाई गाली र ताली गर्ने कामचाहिँ कसले गर्छ नि ? तपाई त सक्नुहुन्नँ । हजुर्बाको जवाफ यस्तो आउँछ, “तँलाई यत्रा पढाको के काम त ?” कुरो ठीकै पनि हो । मेरो पढाई हजुर्बालाई काम नलाग्ने पनि हुन्छ र‘. । अन्ततः हजुर्बाको फेसबुक खोलिदिने सहमति नगरी धरै भएन ।

हजुर्बा कुरो मोड्नुहुन्छ “अनी बाबु त्यो कुइँकेल्नी बज्यैलाई कोरोना भाइरस लाग्या भन्या दश दिशा चहारेर हिन्छिन् त.. । भाइरस लागेर पनि नातिनीचैं भिड्यो बनाउनी बुढिमाउ चैं एक्लै नाच्नी के चर्तिकला गरेका बाबै ।” भाइरस लाग्या होइन हजुरबा भाइरल भन्या होला क्या टिकटकमा ।

“टिउटउ भन्याचाहिँ के नि ?” मलाई बुढाबुढी मान्छेलाई रमाइलोका लागि गाली गर्न लगाएर, छाडा बोल्न लगाएर, औंलाका सांकेतिक अश्लिल चिन्ह देखाएर भाइरल बनाएकोमा पारो तातेर आउँछ । अनी भन्छु छाड्दिनोस् टिकटकका कुरा, खै यता आउनोस् त… । अनी नाती हजुरबाको फोटो आफ्नै फेसबुकमा अपलोड गर्न थाल्छु ।

समृद्ध समाज राष्ट्रिय दैनिक २०७७

हजुरबाको फ्यासबुक् । | Samriddha Samaj